Blijkbaar zijn jullie jaloers op mijn naaitempo, en vragen jullie zich af "Hoe krijgt die dat allemaal rond op een dag???"
Nou... Ik moet niet gaan werken he, ik ben vroedvrouw in een ziekenhuis, en we zijn vanaf 6 maand zwangerschap verplicht thuis, 3 maanden me-time dus!
Voordien naaide ik overigens amper wat, met dank aan de langdurige misselijkheid en de vele migraines. Dat is gelukkig allebei gebeterd sinds ik thuis zit.
Gezien het nu de allerlaatste loodjes zijn, is alles (valies, doopsuiker, enveloppes, kleedjes, ...) inmiddels wel klaar.
Mijn dochter is 3,5 jaar en zit dus tussen 8u25 en 15u30 op school.
Een zee van naaitijd dus voor mij :). Wat zou ik anders doen, die 7 lange uren?
Tussendoor doe ik wel nekeer een waske, maak ik heerlijke
mueslirepen, verzorg ik de kefirpotten, kook het avondeten en stofzuig nekeer. Maar anders valt er echt niet zoveel meer te doen...
En gezien ik zover van mijn familie woon, durf ik daar ook al twee weken niet meer alleen naartoe. Stel dat mijn vliezen breken, of mijn arbeid begint, moet ik nog een dik uur alleen in de auto, dat zie ik niet echt zitten ;).
Nou, het shirt dus :).
Ik had nog tricot over van mijn
Sweet Annie-kleedje voor Louise, en knipte daaruit gisterenavond een shirt voor mezelf.
Die ik deze voormiddag in elkaar stak. Duurt eigenlijk ook helemaal niet lang, als alles al geknipt ligt, en de machines nog gewoon uitstaan op tafel.
Schoudernaadjes toe, mouwen erin, zijnaden dicht, halsboord eraan, en alles afwerken met de coverlock. Klaar. Op amper een uurtje was het gepiept.
Alsmaar meer fan van mijn coverlock :). Het duurde even om hem graag te zien, maar inmiddels is de liefde groot!
En de baby, die is deze nacht in alle hevigheid een halve meter gezakt.
Benieuwd wanneer hij eruit zal willen!